Het Heroön, monument voor verdienstelijk burger?

Tijdens de opgravingscampagne van 1994 troffen de archeologen de kop aan van het meer dan drie meter hoog marmerbeeld uit het Heroön. Hoewel het vaststaat dat de bouw van het Heroön paste in de verheerlijking van de binnenlandse politiek van keizer Augustus die zelf een grote bewondering koesterde voor de figuur van Alexander de Grote, wiens overwinning op de Pisidiërs voor Sagalassos de opname in de klassieke wereld der Grieken en Romeinen betekende, is het lang niet zeker dat het beeld Alexander zelf voorstelt. Daarvoor is de uitwerking van het hoofd te veel geïdealiseerd.

De verdere geschiedenis van Sagalassos biedt echter een alternatieve theorie. Tot aan het begin van Augustus' regering bleef het in het Oosten de gewoonte om verdienstelijke burgers met een monument te eren. De woelingen op het einde van de Romeinse Republiek deden een nieuwe klasse van rijke grondeigenaars naar voren komen. Als gevolg van de woekerpraktijken van de belastingpachters (publicani) en economische schade door de oorlogen tegen Mithridates, tegen de zeepiraten en tegen de moordenaars van Caesar, gingen de provinciesteden in Klein-Azië gebukt onder een zware schuldenlast en dienden zij vele onroerende bezittingen te hypothekeren. Op die manier ontstond in de eerste eeuw v. Chr. een klasse van grootgrondbezitters die door confiscaties van dergelijke goederen enorme fortuinen vergaarden. Zij kwamen tussen ten gunste van de noodlijdende steden. Mogelijk behoorde de jongeman uit het Heroön tot deze categorie van aristocraten.

Sindsdien is ook een fries met sierlijke vrouwenbeelden (danseressen) aan het licht gekomen. De oorspronkelijke beelden zullen, samen met die van het nympaheum van de Bovenste Agora, tentoongesteld worden in het nieuwe oudheidkundige museum van Burdur, waarvan de collectie nagenoeg uitsluitend uit vondsten van Sagalassos bestaat. Ter plaatse bouwden de arbeiders en de archeologen onder leiding van een Turkse architecte de sokkel van het Heroön weer op, in 2002 bekroond met de getrouwe kopie van de fries.

De volgende jaren werden de cella (in 2006) en het dak met fronton (2009) volgens de principes van de anastylose, waarbij minstens 80% van de oorspronkelijke bouwelementen dienen aanwezig te zijn, terug opgebouwd.